top of page

Smerige Gedachten – Een Sexverhaal

  • Foto van schrijver: Emma
    Emma
  • 11 nov 2024
  • 5 minuten om te lezen

Smerige Gedachten – Een Sexverhaal

Een Sexverhaal om in Te Verdwalen


"Waarom doet een vrouw dit?" mopperde Paul, terwijl hij zich met een plof op de middelste zetelkussen liet vallen, waarbij de veren luid kreunden. "Ze zei de meest schunnige dingen tegen mij! En dan laat ze me achter zonder een manier om haar te bereiken? Dat is foltering! Dat is gewoonweg gestoord."


"Misschien wil je haar toch niet vinden—als ze gestoord is, bedoel ik," zei Rik, terwijl hij een banaan in zijn hand hield, terwijl zijn vriend tien meter verderop klaagde over een mysterieuze vrouw.


"Elke vrouw die zulke dingen durft zeggen, is een vrouw die ik zéker wil ontmoeten. Haar mentale toestand? Dat beslis ik later wel," bromde Paul, half glimlachend, en hij wreef met de palm van zijn hand tegen zijn voorhoofd. Met zijn andere hand nam hij zijn telefoon van de salontafel en staarde hij naar het zwarte, lege scherm.


De nacht ervoor had een onbekende vrouw iets ingesproken op zijn telefooncamera. Off-screen, maar duidelijk voor hem bedoeld. Ze had een ondeugende boodschap achtergelaten, en Paul kon nog steeds niet geloven wat ze gezegd had.

“Ik had gewoon mijn telefoon laten filmen terwijl ik aan mijn karaoke bezig was. Je weet wel, dat nummer.”



“Spijtig genoeg ken ik dat nummer. Probeer het uit mijn geheugen te wissen,” zuchtte Rik terwijl hij de schil van de banaan stukje bij beetje naar beneden trok, met een speelse grijns op zijn gezicht.


Paul trok een sarcastisch gezicht. “Dus ik speel het filmpje af en daar hoor ik haar!”

Rik nam een hap van zijn banaan en murmelde met volle mond: “Dus je hebt geen naam, geen nummer, geen foto – enkel haar stem, een sexy stem, dat wel.”


"Ja, een sexy stem, en—" hij stak zijn vinger op om zijn punt duidelijk te maken, "—een zéér smerige verbeelding. Een belangrijk detail." Paul keek Rik aan. "Een sexy stem die de McDonald's-menukaart opleest kan al heet klinken, maar met een vleugje vuiligheid erbij... dat brengt je naar een niveau waar enkel een vrouw je kan brengen."


"Schieten" is hier zeker het juiste woord,” knipoogde Rik met een schouderophaal.

Paul, volledig verzonken in de boodschap, drukte op ‘Play’.

"Paul, je bent zo heet. Wat een heerlijke vent ben jij. Ik wil je in mijn slaapkamer, waar je gitaar speelt, en ik... Ik lig op het bed, tegen mijn kussen aan te schurken. Hoor je me?” En dan, een lage, rauwe kreun.


Paul zette het geluid even stil om op adem te komen. Die stem... het zat vol onderhuidse beloftes. Hij ademde diep in, zijn ogen gesloten, en drukte op 'Play' om verder te luisteren.

“Je maakt me zó heet, gewoon door naar je te kijken. Ik hoef niet eens met je te praten of speciale aandacht te krijgen. Enkel kijken naar jou doet me verlangen naar alles. Ja, alles.” Nog een kreun, en Paul voelde haast haar adem in zijn nek.


Opnieuw zette Paul het geluid op pauze. Hij keek naar Rik, die inmiddels gestopt was met kauwen en er nu uit zag als een verbaasde vis, met een half opgegeten banaan in zijn hand.

Paul drukte nogmaals op de Play-knop.



“Ik wil op je onderlip bijten en dan… lager gaan.” Een hees lachje. “Ik zal je een geheimpje vertellen: ik ben een fantastische pijper. Niets maakt me blijer dan jouw pik in mijn mond.”

Paul zette het geluid uit. Het duurde even voor hij zijn ademhaling weer onder controle had.

"Zie je nu wat ik bedoel?" zuchtte Paul. "Snap je nu waarom ik haar moet vinden?"

En Rik knikte begrijpend, terwijl hij zijn kraag losmaakte en zijn nek strekte. “Ja, nu snap ik waarom je haar eerst wil ontmoeten om te beslissen of ze gestoord is of niet. Het klinkt logisch.”


“En je hebt niets herkenbaars? Geen beeld?” vroeg Rik met een schorre stem, duidelijk nog herstellend van de vrouw haar woorden.


“Er was even een glimp van haar hand op het scherm – misschien een halve seconde. En een krul van haar haar. Ze wist verdomd goed wat ze aan het doen was. Ze maakt me gek,” gromde Paul.


“Waarschijnlijk heeft ze dit al tientallen keren gedaan. Een soort... handelsmerk?”

Paul schudde zijn hoofd. “Nee, ze vond me écht knap toen ik daar op het podium stond.”

“Dus wat gaan we doen?” vroeg Rik. “We kunnen hier niet blijven zitten en luisteren.”

Paul dacht even na. “Ik kan de eigenaar van de kroeg aanspreken. Maar wat zou hij weten?”

De volgende namiddag wandelde Paul naar het bruine café, waar hij de eigenaar, Jef, aantrof achter de bar, afgedragen theedoek in de hand, al nors nog voor de bar open was.


“Jef! Luister, heb jij toevallig een serveerster hier met een tatoeage op haar hand?”

“Wat voor zottigheid is dat nu weer? En sinds wanneer zijn het ‘mijn’ serveersters?” Jef schudde zijn hoofd, veegde de bar schoon met zijn doek en bromde verder.

“Komaan, laat me het gewoon vragen, oké?” zei Paul.

Jef zuchtte. “Vraag maar voordat ik echt kwaad word.”

“Oké. Weet jij toevallig of een van je werknemers een kroon als tatoeage heeft, hier zo, tussen de duim en wijsvinger?”

Hij zuchtte, maar antwoordde uiteindelijk: “Eldora. Eldora heeft tattoos op haar vingers.”

Die avond keerde Paul terug naar het café. De geur van gebakken vlees en bier hing zwaar in de lucht. Eldora stond achter de bar en gaf hem een knipoog terwijl ze een donkere pint voor hem neerzette.



“Dus, wat is dat verhaal over vrouwen met tattoos?” vroeg ze geamuseerd.

Paul grijnsde. “Het zit zo… Vorige week liet ik per ongeluk een vrouw een boodschap inspreken op mijn telefoon, en ze heeft me…” Hij voelde zijn gezicht warm worden.

Eldora grinnikte en trok haar bloes losjes open, zodat hij een glimp opving van haar halslijn. Hij kon de speelsheid in haar ogen niet ontkennen.

“Laat eens horen dan, die stem van haar. Misschien zegt het me wel iets.” Ze boog zich naar hem toe, haar geur en nabijheid maakten hem nerveus.

Paul startte de opname en zette het volume laag. De stem klonk zachtjes: “Ik heb mijn vinger in mijn slipje zitten... en stel me voor dat jij het bent…” Paul zette snel het geluid uit toen Jef weer door de keukendeur kwam stormen. “Dat heb ik niet gehoord, toch?”

“Zeker niet, oude brompot,” antwoordde Eldora, terwijl ze hem plagerig wegstuurde. Ze richtte zich weer op Paul en boog dichterbij. “Die vrouw, die had écht vuile gedachten,” fluisterde ze, haar hand subtiel tegen de zijne.


Paul voelde zijn adem stokken. Was zij het dan?

Ze fluisterde speels: “Nu, vertel eens, hoeveel keer heb je aan me gedacht?”

“Veel…” stamelde hij, “te veel.”


Eldora’s lippen krulden tot een ondeugende glimlach. “Kom je straks langs met je gitaar? Dan gaan we kijken wat je nog allemaal kan doen met je handen…”

Enkele uren later bevonden ze zich bij Eldora thuis, haar bloes en beha al lang op de grond. Paul streelde haar borsten, kuste haar nek en verloor zich helemaal in de vrouw die al zijn gedachten had ingenomen.


“En Paul,” fluisterde ze tussen hun kussen door, “vertel me nu hoeveel keer je… dacht aan mijn stem.”


Hij bloosde, maar gaf uiteindelijk toe. Ze lachte. “Nu mag je er eens échte herinneringen bij maken,” zei ze met een knipoog, en ze trok hem dichter tegen zich aan.

De rest van de nacht was gevuld met zwoele woorden, nog vuilere gedachten, en een knipoog naar elke vuile gedachte die ze samen vormden.


Hopelijk vond je dit een leuk sexverhaal :-)




bottom of page